MICHAŁ ZWIEDZA ŚWIAT

Niestety pandemia szaleje na dobre. Wygląda na to, że najbliższe miesiące będą bardzo trudne dla miłośników podróży. Liczę, że dzięki szczepionce, w przyszłym roku uda nam się wrócić do normalność, ale na razie musimy zadowolić się wspomnieniami. W połowie października (tak, wiem, że znowu zapuściłem bloga), przed wprowadzeniem znacznych obostrzeń, udało mi się wyskoczyć na parę dni do Neapolu. Z chęcią podzielę się z Wami relacją z wyprawy do tego.. dziwnego miasta.  Jaki jest Neapol? To dobre pytanie, choć odpowiedź na nie została już opisana na blogach setki razy. Większość blogerów, opisując wizytę w stolicy Kampanii (duży ale biedny region na południu Włoch), pisze, że jest to miasto, które się albo kocha albo nienawidzi. Ja nie byłbym tak radykalny. W Neapolu są rzeczy fajne jak i niefajne, dlatego moim zdaniem można to miasto trochę lubić ;). Na pewno Neapol jest chaotyczny, brudny ale i bardzo wyrazisty. Trudno przejechać przez nie obojętnie, a w globtroterskim świecie to już d

Czas na ciąg dalszy mojego małego przewodnika po Pradze. W poprzednim wpisie opisałem praskie topy. Dziś będą miejsca nieco rzadziej (ale wciąż często, w końcu jesteśmy w Pradze) odwiedzane przez turystów - idealne na drugi dzień wizyty w Pradze (no może poza pozycjami pierwszą i ostatnią, bo to można ogarnąć od razu) . Ściana Johna Lenona W stolicy Czech jest sporo współczesnych atrakcji. Jedną z nich jest ściana Johna Lenona.  Ściana znajduje się w dzielnicy Mała Strana, blisko Mostu Karola. Można pod nią podejść (ale trzeba się trochę naszukać, nawet Google maps tam głupieje), wracając z Hradczan czy Strahova. Ściana od końca lat 80. jest zapełniana grafitti, inspirowanymi Johnem Lenonem (i nie tylko, generalnie wszystkim co związane z ideą pokoju). Powstanie ściany było wyrazem buntu młodych Czechów przed reżimem komunistycznym. Od czasu powstania ściana jest ciągle modyfikowana, dziś jest tam też parę fragmentów związanych z Covidem.  Myślę, że warto iść, zwłaszcza, że śc

Korzystając z przypływu chwilowej weny, idę za ciosem i opisze Wam moją wizytę urodzinową w Pradze,  moim zdaniem najpiękniejszej ze stolic sąsiadujących z nami państw (Sorry Berlin). W Pradze spędziłem 2 pełne dni. Niby krótko ale w sumie wystarczy aby zobaczyć wszystko co najważniejsze. W ogóle to wypad do Pragi był bardzo spontaniczny, wręcz przypadkowy. Miałem zaplanowany wypad do Budapesztu (moje marzenie i jedna z ostatnich wielkich europejskich stolic, która została mi do zobaczenia) ale niestety, dosłownie 3 dni przed moim wylotem, władze Węgier ogłosiły zamknięcie granic (potem jeszcze kombinowali z możliwością wjazdu przez mieszkańców Grupy Wyszehradzkiej ale ja i tak wszystko odwołałem). Aby nie marnować urlopu błyskawicznie rozpocząłem poszukiwania alternatywnego wypadu i tu z pomocą przyszedł mi LOT, który do swojej promocji milowej ("najmilsze poniedziałki" - uwielbiam) wrzucił Pragę i to w datach i godzinach, które idealnie mi pasowały. I właśnie tak wylądowałe