Przejdź do głównej zawartości

O mnie

Moje zdjęcie
Michał
Warszawa, Mazowieckie, Poland
Michał, rocznik 93. Pracownik banku. Specjalista z zakresu FX. Absolwent niezłych, warszawskich uczelni. Mam całkiem fajne życie, którego niezwykle ważnym fragmentem są Podróże - zwykle te mniejsze, rzadziej te duże. Do tego wszystkiego jeszcze pasjonat polityki, uważny obserwator życia publicznego. Miłośnik sportów siłowych i dobrego jedzenia (żarłok :)

Co zobaczyć w Pradze cz. 2 + garść wskazówek praktycznych

Czas na ciąg dalszy mojego małego przewodnika po Pradze. W poprzednim wpisie opisałem praskie topy. Dziś będą miejsca nieco rzadziej (ale wciąż często, w końcu jesteśmy w Pradze) odwiedzane przez turystów - idealne na drugi dzień wizyty w Pradze (no może poza pozycjami pierwszą i ostatnią, bo to można ogarnąć od razu).

Ściana Johna Lenona

W stolicy Czech jest sporo współczesnych atrakcji. Jedną z nich jest ściana Johna Lenona.  Ściana znajduje się w dzielnicy Mała Strana, blisko Mostu Karola. Można pod nią podejść (ale trzeba się trochę naszukać, nawet Google maps tam głupieje), wracając z Hradczan czy Strahova. Ściana od końca lat 80. jest zapełniana grafitti, inspirowanymi Johnem Lenonem (i nie tylko, generalnie wszystkim co związane z ideą pokoju). Powstanie ściany było wyrazem buntu młodych Czechów przed reżimem komunistycznym. Od czasu powstania ściana jest ciągle modyfikowana, dziś jest tam też parę fragmentów związanych z Covidem. 

Myślę, że warto iść, zwłaszcza, że ściana to artystyczny symbol najnowszej historii Czech, bardzo zbliżonej do naszej. W końcu Czechy (a właściwie Czechosłowacja) podobnie jak Polska były socjalistycznym  państwem Bloku Wschodniego i podobnie jak Polska, pod koniec lat 80. obaliły ówczesny system wchodząc na drogę demokracji. Warto jeszcze dodać, że Czechy są dziś chyba jednym z najbardziej liberalnych państw dawnego "Demoludu", a Praga to obok Warszawy, najbardziej "Zachodnia" z metropolii Europy Środkowo-Wschodniej (nie liczymy Wiednia).

Plac Wacława i Praskie Nowe Miasto 

Nowe miasto (de facto wcale nie takie nowe) to współcześnie prawdziwe centrum Pragi. Najważniejszym punktem Nowego Miasta i chyba najbardziej centralnym punktem Pragi jest Plac Wacława (Wacławiak). Plac jest tak długi, że właściwie można by go było nazwać ulicą. W przeszłości (i to całkiem niedawnej) był miejscem wielu historycznych wydarzeń, z Aksamitną Rewolucją (1989) na czele. Dziś jest to przede wszystkim miejsce wielkich wydarzeń kulturalnych, handlowe centrum Pragi oraz najważniejszy węzeł komunikacyjny w mieście (2 centralnie położone, stacje przesiadkowe i bezpośrednie sąsiedztwo głównego dworca kolejowego).


Najważniejszym budynkiem przy Wacławiaku i tak jest Gmach Czeskiego Muzeum Narodowego (na zdjęciu poniżej), który w zasadzie nadaje ton całemu placu.

Choć plac został wytyczony w średniowieczu to centralnym miejscem Pragi Stał się na przełomie XIX i XX wieku. Z tego czasu pochodzi większość zabudowań (zresztą czas od końca XIX do lat 30. XX wieku to okres ponownego rozkwitu miasta). Jest sporo secesji, trochę modernizmu i parę późniejszych budowli. Do tego wszystko jest bardzo użytkowe, każdy budynek projektowano z myślą o tym, że będzie wielkim domem towarowym, hotelem, siedzibą banku czy urzędu. Generalnie to dobre miejsce dla miłośników architektury. 

Tak jak i na Placu Wacława, tak i na całym Nowym Mieście, dominuje architektura z XX i początku XIX wieku. Można znaleźć parę perełek, jak choćby secesyjny, Miejski Dom Reprezentacyjny (coś jak nasza sala kongresowa) czy gmach hotelu Kings Court.


Poza tym na Nowym Mieście jest masa sklepów (poza Placem Wacława, wielka ulica handlowa Na Prikopje), Opera Narodowa, parę teatrów, kin, Tańczący Dom (przereklamowany, nie będę o nim pisał), dużo ładnych kamienic i sporo restauracji. Moim zdaniem zdecydowanie warto poszwendać się po Nowym Mieście aby zobaczyć normalne, praskie, miejskie życie. W końcu jak wiemy w Pradze rzeczywistość turystyczna funkcjonuje równolegle do normalnego świata. 

Brama Prochowa 

Dużą osobliwością na tle architektury Nowego Miasta jest Brama Prochowa - pamiątka po praskiej murach miejskich. 300 metrów dalej (na Starym Mieście)  nie była by niczym szczególnym, ale akurat w otoczeniu secesyjnych budynków z początku XX wieku, wygląda dość nietypowo. Można na nią wejść, w sieci znajdziecie zdjęcia z góry, panorama wydaje się być całkiem ładna, ale chyba nie zrobi na Was wielkiego wrażenia, jeśli byliście już U Prinza (opisane w części pierwszej).

Praskie Synagogi

W Pradze znajdziemy sporo synagog. Centrum kultury żydowskiej jest dzielnica Jozefov (otoczona starym miastem), gdzie znajduje się parę synagog, w tym najstarsza, synagoga Staronova (Tak gdzie wg wierzeń stworzono Golema, zainteresowani mogą doczytać). Co ciekawe przez środek Josefova przebiega ulica Parizska, najbardziej luksusowa praska ulica handlowa, ze sklepami Gucci, Prada, LV i Burberry (zupełnie tam nie pasuje :). Po Josefovie można sobie pospacerować i odwiedzić kilka synagog, ale jak macie ograniczony czas  to zdecydowanie lepiej wybrać się do położonej na Nowym Mieście Synagogi Jubileuszowej (znanej też Jerozolimską). Jest przepiękna, w środku jak i na zewnątrz. Wrzucam zdjęcia ze środa bo akurat zewnętrzna elewacja była w remoncie, ale możecie zobaczyć w sieci jak to wygląda.


Dolny poziom

I antresola


Rzeźby Davida Cernego
 
Pisałem już, że w Pradze jest sporo współczesnych atrakcji, w dodatku świetnie wkomponowanych w zabytkowa architekturę miasta. Stolica Czech jest dosłownie naszpikowana rzeźbami najsłynniejszego czeskiego rzeźbiarza - Davida Cernego. Jego twórczość jest unikatowa i... kontrowersyjna. Na Nowym Mieście znajdziecie jedno z najsłynniejszych dzieł Cernego - Obrotową Głowę Franza Kafki (Franz Kafka to swoją drogą prawdziwa legenda Pragi). Rzeźba jest trochę schowana między nowomiejskimi budynkami, moim zdaniem próba znalezienia jej to dobry pretekst do pospacerowania po Nowym Mieście.


Po drugiej stronie rzeki (obok muzeum Franza Kafki, też można tam wejść jak się ma czas) znajduje się równie słynny i bardzo kontrowersyjny pomnik: Sikający (politycy). Rzeźba podobnie jak poprzednia, jest ruchoma (ruszają się... penisy). Zauważcie, że politycy sikają do sadzawki w kształcie mapy Czech. Chyba każdy zrozumie, co autor miał na myśli..

Bardzo żałuje, że nie wszedłem do pałacu Lucerny przy Placu Wacława (jeden z najsłynniejszych budynków w tamtej okolicy), bo z sufitu w jednej z sal zwisa kolejna rzeźba Cernego: Koń. Zobaczcie zdjęcia w Internecie i koniecznie idźcie tam jak będziecie w Pradze.  

Praga nocą

Tu chyba nie ma co pisać. Większość opisanych przeze mnie miejsc warto zobaczyć i w dzień i w nocy. Szczególnie polecam wieczorny spacer po Starym Mieście i Moście Karola (powalający widok na Hradczany), niestety zdjęcia nie oddają piękna Pragi nocą, a szkoda ;)

To wszystkie ciekawe miejsca, które odwiedziłem. Oczywiście Praga oferuje dużo, dużo więcej. Gdybyście mieli jeszcze jeden dzień to proponuje wybrać się na Wzgórze Wyszechradzkie i więcej czasu poświęcić na eksploatacje Placu Wacława (koniecznie Pałac Lucerna!). A jeśli mielibyście jeszcze więcej czasu to pojedźcie na jeden dzień do Drezna. Flix bus w niecałe 2h zabierze Was z Pragi, do jednego z najpiekniejszych miast Niemiec :)

I to tyle. Na koniec wskazówki praktyczne, choć gdy je czytam to widzę, że są zupełnie niepraktyczne, ale to już na marginesie.

 Dojazd:

Z Warszawy oczywiście samolot! proponuje skorzystać PLL LOT (bezpośrednio z WAW, z innych miast trzeba się przesiąść w WAW). Przed pandemią, nasz narodowy przewoźnik oferował nawet do 5 lotów dziennie do Pragi, W tej chwili są to jedynie 2 loty dziennie ale za to w niezłych godzinach, wczesnym przedpołudniem i późnym popołudniem. Ceny zaczynają się od ok. 500 zł w dwie strony.

 Z Wrocławia niezłym pomysłem będzie też pociąg i ewentualnie Flix Bus (jeżdżą też z Wawy ale to dłuuuugie godziny) ale jedzie długo, ok 4-5h. 

Transport z lotniska:

W normalnych czasach, podobno jeżdżą autobusy lotniskowe. Niestety w czasie pandemii są zawieszone. Aktualnie najsensowniejszą opcją jest przejazd autobusem linii 119 (przystanek pod terminalem) do stacji metra Nadrazi Veleslavin (linia "A"/"zielona"), a następnie metrem na Plac Wacława (stacja Mustek lub Muzeum). Ewentualnie Uber lub Bolt, w ostateczności taksówka ale wyjdzie drogo.

Nocleg:

Z mojego doświadczenia wynika, że Praga jest miastem całkiem atrakcyjnym cenowo więc nie ma potrzeby kombinować z hostelami czy Airbnb. Można w dobrej cenie znaleźć przyzwoity hotel na bookingu. Nocleg (1 doba dla 2 osób) w 4* hotelu w centrum miasta, ze śniadaniem kosztuje ok. 300 zł, a hotele 5* już od 400 zł. Na tle UE (a nawet samej Warszawy) to bardzo zachęcające ceny. 

Zauważyłem jednak, że Czesi mają chyba dość liberalne podejście do przyznawania gwiazdek. Mój niby 4* hotel w Polsce dostałby max 3. Podobnie jak parę 5* hoteli, które oglądałem na bookingu, z opinii wynikało, że trochę im brakuje to pięciogwiazdkowego standardu. Myślę, że rezerwując hotel warto odjąć sobie jedną gwiazdę od tego co mamy oficjalnie a jeśli chcecie prawdziwie pięciogwiazdkowy hotel to trzeba zarezerwować nocleg w hotelu topowej, globalnej siedzie jak no. Hilton (trochę droższe niż niesieciowe 5* w Pradze, od 500 zł w górę), one trzymają wszędzie podobny standard.

Napisze jeszcze, że ja spałem w Hotelu Astoria na Starym Mieście, 3 minuty od rynku. Pokój był przyzwoity, łazienka też, chyba świeżo wyremontowany. Za to części wspólne trąciły myszką. Pani z recepcji niby miła ale jednak coś zgrzytało. No i fatalne śniadanie! Więc mogę go polecić głównie za lokalizacje, reszta średniawka. 

Jak poruszać się po Pradze 

Jeśli mieszkacie na Starym Mieście, Nowym Mieście lub Małej Stranie, a na dodatek lubicie spacery. to dacie rade ogarnąć wszystko pieszo (poza dojazdem z aeroportu, o tym powyżej). A jeśli nie, to najlepiej poruszać się metrem. W Pradze mamy 3 linie metra. Wszystkie przebiegają przez Plac Wacława (ale 2 różne stacje: Muzeum i Mustek), który jak pisałem, jest wieeelkim centrum komunikacyjnym. Jako ciekawostka dodam, że stacje w ścisłym centrum Pragi (te najstarsze), są baaaaardzo głębooookie, prawie jak w Moskwie - widać radzieckie wpływy z minionych czasów. Są też całkiem ciekawie zdobione, trochę inny styl niż Moskwa, ale też wyglądają ładnie.

Schody do nieba  
Podobają mi sie te zdonienia!

Co jeść: 

Oczywiście knedliczki! Z jakimś dobrym, mięsnym sosem. Będą wszędzie. Poza tym, warto spróbować smażonego sera. No i oczywiście wszystko trzeba przepić czeskim piwem. Nie jestem fanem piwa ale podczas dwóch dni w Pradze, wypiłem więcej złotego trunku niż przez ostatni rok. 

Powiem Wam jeszcze, że w Pradze wszyscy jedzą kołacze z lodami, bitą śmietaną, nutellą. A i wszyscy robią zdjęcia kołacza na tle jakiegoś praskiego zabytku. Niestety.. te kołacze są paskudne!! Sam cukier! Lubię słodycze ale to było okropne. Nie polecam!

Ładnie wygląda, gorzej smakuje

Za to polecam czekoladę studentską. Jest też w Polsce ale w Czechach smakuje jeszcze lepiej :D zwłaszcza biała z bakaliami. Można przywieźć znajomym. 

W Czechach produkują tez Kofole, czyli taki napój, który niby przypomina cole, ale to bardzo dalekie skojarzenie. Mnie Kofola zupełnie nie smakuje, ale znam takich, którzy się zachwycają. Polecam Wam spróbować, to trochę symbol Czech więc warto wyrobić sobie zdanie na ten temat.

Kofola na tle Placu Wacława

Mam nadzieje, że zachęciłem Was do odwiedzenia Pragi. a dziś to tyle. Do następnego razu ;)




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Wybrzeże Amalfitańskie w 1 dzień - moja relacja :)

Cześć, jest szaro, zimno i ponuro, dlatego dla ocieplenia klimatu zrelacjonuje moją ekspresową wyprawę na Wybrzeże Amalfitańskie, czyli Amalfi Coast. Panoramiczny przejazd z paroma postojami w najsłynniejszych miejscowościach zajął mi jeden dzień. To bardzo krótko jak na tak piękny region. Niestety nie udało mi się odwiedzić paru miejsc, które miałem w planach, dlatego nie mogę napisać przewodnika. Za to chętnie napisze relacje, która może posłużyć jako krótki poradnik i inspiracja, dla osób, które podobnie jak ja, mogą na zwiedzanie tego WSPANIAŁEGO wybrzeża poświęcić tylko 1 dzień.  Zrobiona przeze mnie Panorama Positano - na zachęte do dalszego czytania i oglądania. I ja i pewnie większość z Was, wyprawę na Wybrzeże Amalfi rozpocznie w Neapolu, przy stacji Porta Nolana (ewentualnie stacje dalej, przy dworcu Napoli  centralne - swoją droga paskudna okolica :/), z której odjeżdża Cirumvesuviana, kolej obsługująca aglomeracje Neapolu. Swoją drogą warto dodać, że przez pewien czas po zj

Europejska stolica chaosu!! Czyli.. Co zobaczyć w Neapolu?

Niestety pandemia szaleje na dobre. Wygląda na to, że najbliższe miesiące będą bardzo trudne dla miłośników podróży. Liczę, że dzięki szczepionce, w przyszłym roku uda nam się wrócić do normalność, ale na razie musimy zadowolić się wspomnieniami. W połowie października (tak, wiem, że znowu zapuściłem bloga), przed wprowadzeniem znacznych obostrzeń, udało mi się wyskoczyć na parę dni do Neapolu. Z chęcią podzielę się z Wami relacją z wyprawy do tego.. dziwnego miasta.  Jaki jest Neapol? To dobre pytanie, choć odpowiedź na nie została już opisana na blogach setki razy. Większość blogerów, opisując wizytę w stolicy Kampanii (duży ale biedny region na południu Włoch), pisze, że jest to miasto, które się albo kocha albo nienawidzi. Ja nie byłbym tak radykalny. W Neapolu są rzeczy fajne jak i niefajne, dlatego moim zdaniem można to miasto trochę lubić ;). Na pewno Neapol jest chaotyczny, brudny ale i bardzo wyrazisty. Trudno przejechać przez nie obojętnie, a w globtroterskim świecie to już d

No to ZACZYNAMY!!

Cześć, mam na imię Michał i urodziłem się 1 września 1993 roku (Trudno nie uznać tej daty za interesującą) na Dolnym Śląsku, gdzie spędziłem pierwsze 19 lat życia. Od 7 lat mieszkam w Warszawie. Jestem typowym korpoludkiem i przyznam szczerze, że naprawdę to lubię. Od dziecka uwielbiałem historie i geografie, naturalne jest więc to, że w dorosłym życiu moją wielką pasją stały się podróże. Od kilku lat wielokrotnie w ciągu roku wyjeżdżam na krótkie, weekendowe wyjazdy, głównie citybreaki. Po powrocie szczegółowo dziele się wrażeniami z zainteresowanymi (I nie tylko zainteresowanymi Haha!). Myślę, że z podróży wyciągam wiele, sporo osób twierdzi też, że ciekawie opowiadam. Kilkukrotnie słyszałem nawet sugestie aby zacząć opisywać swoje wyjazdy i w końcu się zdecydowałem. Na blogu postaram się szczegółowo relacjonować moje krotkie (A pewnie i nie tylko) podróże. Mam nadzieje, że niektórym się spodoba. Zachęcam do czytania 😉